نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 201
بدان راضى شدند كه با بازماندگان (پيران، زنان، كودكان و بيماران) بمانند و به دل آنها مهرى زده شد تا حقايق را درك نكنند. (87) اما پيامبر و كسانى كه با او ايمان آورده بودند، با مال و جانشان جهاد كردند. تمام نيكيها از آن آنهاست. و همانها رستگارند. (88) خدا براى آنان بهشتهايى آماده كرده كه در آن نهرها جاريست و جاودانه در آن خواهند بود. سعادت و پيروزى بزرگ همين است. (89) برخى از اعراب (صحرا نشين) نزد تو آمدند و عذر و بهانه آوردند، تا از جهاد معاف شوند و نيز كسانى كه خدا و پيامبرش را تكذيب نمودند و بجهاد نرفتند. كافران آن دو گروه را بعذابى بس دردناك گرفتار خواهيم ساخت. (90) بر ناتوانان و بيماران و كسانى كه هزينه راه (و خرج سفر و مخارج زندگى خانوادهشان را) ندارند گناهى نيست (كه در جهاد حاضر نشوند) و به نيكوكاران (بىبضاعت) نيز گناهى نيست وقتى كه آنان براى رضاى خدا و پيامبرش مردم را پند و اندرز بدهند (و تعليم قرآن نمايند) و خدا همواره آمرزنده مهربانست. (91) همچنين بر كسانى كه (آماده جهاد شدند و) پيش تو آمدند تا وسايل حركت آنها را فراهم كنى و تو گفتى كه چيزى ندارم كه شما را مساعدت كنم و آنها بازگشتند در حالى كه چشمانشان از تأسف و تأثر پر از اشك بود كه چرا نمىتوانند هزينه سفر را فراهم كنند. (گناهى بر آنان نيست كه نتوانستند در جهاد شركت كنند). (92) گناه تنها بر كسانى است كه با داشتن مال و ثروت از تو اجازه (معافيت از جهاد) ميخواهند و خوش دارند كه با بازماندگان بمانند و خدا به قلبشان مهرى زد تا حقايق را درك نكنند. (93)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 201