نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 220
مردم هيچ شهر و ديارى نبود كه ايمان بياورند تا ايمانشان به آنها سود برساند مگر قوم يونس كه چون ايمان آوردند، ما عذاب ذلت و خوارى را در زندگى دنيا از آنها برداشتيم و آنها را تا مدتى معين بهرهمند ساختيم. (98) و اگر پروردگار تو بخواهد تمام مردم روى زمين همگى ايمان بياورند، تواناست. آيا تو ميخواهى مردم را با اكراه و اجبار وادار كنى كه ايمان بياورند؟ (99) هيچ كس ايمان نميآورد مگر بتوفيق خدا و خدا پليدى را بر كسانى قرار مىدهد كه عاقلانه فكر نميكنند. (100) بگو، با دقت تمام به آسمانها و زمين نگاه كنيد تا نشانههاى قدرت خدا را ببينيد. اين آيات و اخطارها، جماعتى را كه نمىخواهند ايمان بياورند، از عذاب باز نخواهد داشت. (101) آيا مردم انتظارى جز نظير روزگار مصيبت بار گذشتگان را دارند؟ به آنان بگو، منتظر باشيد، من هم با شما منتظرم. (102) سپس پيامبران را با كسانى كه ايمان آورده بودند، نجات داديم و بدينسان بر خود فرض و واجب نموديم كه مؤمنين را نجات بخشيم. (103) بگو، اى مردم اگر شما از دين من در شك و ترديد هستيد، من هرگز آن بتها را كه شما مىپرستيد، نخواهم پرستيد. ولى من خدايى را مىپرستم كه شما را مىميراند و به من فرموده: كه از مؤمنين باشم. (104) و نيز فرموده: كه روى خود را بسوى دين حنيف متوجه كن و هرگز از مشركان مباش. (105) و به من فرموده: بتها را كه سود و زيانى بحال تو ندارند، پرستش مكن و اگر چنين كردى هر آينه از ستمكاران خواهى شد (106)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 220