نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 248
و تو از آنان اجرى (براى رسالت) نمىخواهى. قرآن فقط تذكر و رهنما براى همه مردم جهان است. (104) و چه بسيار نشانههاى (خدا شناسى) در آسمانها و زمين موجود است كه مردم بر آنها ميگذرند و از آنها غافل و روگردانند. (105) اكثر آنان ايمان نمىآورند، مگر آنكه با خدا شريكى بگيرند. (106) آيا (كافران) در امانند از اينكه قسمتى از عذاب خدا بر آنان برسد؟ يا اينكه ساعت مرگشان فرا رسد در حالى كه از آن غافل باشند؟ (107) بگو، راه و كار من و پيروان من اينست كه: از روى علم و آگاهى كامل، مردم را بسوى خدا دعوت كنم و خدا را (از هر عيب و نقصى، پاك و مبرا و) منزه بدانم و هرگز بر خدا شرك نياورم. (108) و ما هيچكس را قبل از تو رسالت نفرستاديم مگر اينكه فرستادگان ما مردانى از اهل شهرها بودند كه بر آنان وحى ميكرديم. پس چرا در روى زمين نميگردند؟ (و كاوش علمى به عمل نمىآورند) تا ببينند سرانجام كسانى كه پيش از ايشان بودند، چگونه بود؟ سراى آخرت براى كسانى كه پرهيزكارى پيشه كنند، بسيار بهتر است. پس چرا عاقلانه فكر نميكنيد؟ (109) (مردم با فرستادگان ما بگونهاى رفتار كردند) تا اينكه پيامبران بكلى نااميد و مأيوس شدند و چنان پنداشتند كه واقعا مورد تكذيب قرار گرفتهاند. آن گاه يارى ما بر آنان رسيد، تا هر كه را بخواهيم نجات بخشيم و عذاب ما از جماعت مجرم و گناهكار بازگردانده نميشود. (110) در بيان قصص انبياء براى اهل علم و دانش عبرتهاست. قرآن حديث ساختگى نيست و لكن مصدق كتابهاى آسمانى پيشين است و درباره همه چيز به تفصيل بيان ميدارد. قرآن هدايت و رحمت است براى جماعتى كه ايمان مىآورند. (111)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 248