نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 251
دعوت بسوى حق و حقيقت مخصوص خداست و كسانى كه غير از خدا را ميخوانند (و از بتها كه براى خودشان درست كردهاند، درخواست حاجت ميكنند و بتها) درخواست و احتياجات آنها را برآورده نميسازند، همانند كسى است كه دست خود را بطرف آب (چاه) دراز كند، تا آب بدهنش برسد، ولى آب هرگز بدهن او نخواهد رسيد. دعا و نيايش كافران و خدا ناباوران چيزى جز گمراهى نيست. (14) و هر كه در آسمانها و در زمين است، حتى سايه آنها در صبح و عصر طوعا و كرها (خواه و ناخواه) خدا را سجده ميكنند. (15) (يا پيامبر به مشركان) بگو، پروردگار آسمانها و زمين كيست؟ بگو، خداست. بگو، آيا معبودانى را بجاى پرستش خدا انتخاب كردهايد كه هيچگونه سود و زيانى بحال خودشان ندارند؟ بگو، آيا نابينا و بينا با هم برابرند؟ يا تاريكى و روشنايى يكسانند؟ يا اينكه آنان شريكانى براى خدا قرار دادهاند كه همانند آفريدن خدا، چيزى مىآفرينند؟ پس امر آفرينش بر آنها مشتبه شده است. بگو، تنها خدا خالق همه چيز است و تنها غالب و قهار اوست. (16) خدا از آسمان آب باران نازل كرد و بمقدار آن آب، رودها جارى شدند. بر روى سيل آب خار و خاشاك بيرون آمدند، چنانچه فلزات را براى ساختن زينت آلات يا ساير وسايل، ذوب ميكنند و مواد زائد آن همانند خاشاكى بالا مىآيد. اينچنين خدا براى حق و باطل مثال مىآورد و باطل همانند مواد زائد، از بين ميرود و آنچه بسود مردم است، بجاى باقى مىماند. بدينسان خدا مثلها ميزند. (تا درباره آنها درست فكر كنيد و بحقائق امور پى ببريد و عمل كنيد) (17) كسانى كه دعوت پروردگارشان را قبول كردند و عملا بكار بستند، بهترين پاداش براى آنهاست و كسانى كه از قبول آن خوددارى كردند، اگر دو برابر آنچه در زمين است متعلق به آنان باشد و همه آنها را فداى خود كنند (تا از مجازات معاف شوند، از آنان پذيرفته نخواهد شد) همانها هستند كه سختى حساب و عذاب براى آنهاست و جاى آنان دوزخ است و سرانجام بسيار بدى دارند. (18)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 251