ترجمه قرآن - كاويانپور، احمد - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 262

سوره- 15- حجر
99- آيه جزء- 14- مكى 654- كلمه سال- 12- بعثت 2760- حرف‌
بنام خداى بخشنده مهربان‌
الر (از حروف مقطعه و رمزى قرآن است) اين آيات كتاب خداست و قرآنى كه روشنگر حقايق است. (1)
چه بسا كافران آرزو كنند كه كاش مسلمان (و خدا پرست) مى‌شدند. (2)
بگذار آنها بخورند و متمتع شوند و آمال و آرزوهايشان آنها را بخود مشغول سازد. بزودى (بعاقبت شوم اعمالشان) پى خواهند برد. (3)
و ما، مردم هيچ شهر و ديارى را هلاك نكرديم، مگر پس از تمرد از احكام كتاب آسمانى. (4)
اجل و مرگ هيچ ملتى لحظه‌اى دير و زود نخواهد شد. (5)
و كافران گفتند: اى كسى كه (ادعا ميكنى) قرآن (وسيله فرشته) بر تو نازل ميشود؟ براستى كه تو ديوانه‌اى. (6)
اگر راست مى‌گويى، چرا فرشتگان را پيش ما نمى‌آورى؟ (7)
ما فرشتگان را جز براى حق نمى‌فرستيم (و اگر فرشته‌اى براى مشركين نازل كنيم) آن گاه (براى هلاكشان) مهلتى نخواهند يافت. (8)
حقيقتا ما قرآن را نازل كرديم و ما خود نگهدار آن هستيم. (9)
ما پيش از تو نيز پيامبرانى براى هدايت ملل پيشين فرستاديم. (10)
و هيچ پيامبرى نبود كه مردم او را مورد تمسخر قرار ندهند. (11)
بدينسان آن را در دل مجرمين و گناه كاران درمى‌آوريم. (12)
آنان به قرآن ايمان نمى‌آورند. رسوم و عادات ملل پيشين نيز بر همين استهزاء گذشت. (13)
و اگر ما، درى از آسمان بر آنها بگشائيم و دائم از آن بالا بروند. (14)
باز هم خواهند گفت: حتما چشمان ما بسته است. شايد ما را جادو كرده‌اند. (15)

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 262

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست