ترجمه قرآن - كاويانپور، احمد - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 271

مشركان گفتند: اگر خدا مى‌خواست، ما غير از او چيزى را پرستش نمى‌كرديم. نه ما و نه پدران ما بدون اذن او چيزى را بر خود حرام نمى‌كرديم. كسانى كه قبل از ايشان مشرك بودند نيز چنين رفتار كردند. بنا بر اين براى پيامبران جز تبليغ آشكار و اتمام حجت تكليفى نيست. (35)
و ما براى هر قومى پيامبرى فرستاديم تا (بمردم ابلاغ كند كه) خداى واحد را بپرستيد و از پرستش طاغوت (پيشواى گمراه) دورى كنيد. خدا گروهى از آنها را هدايت كرد و گروهى ديگر (راه نادرستى در پيش گرفتند و) مستوجب ضلالت و گمراهى گشتند. پس در روى زمين بگرديد و كاوش كنيد تا ببينيد سرانجام تكذيب كنندگان چگونه بود؟ (36)
(يا پيامبر) هر چند بر هدايت مشركان حريص و مشتاق باشى، مسلما خدا كسى را كه در گمراهى رها ساخته، هرگز هدايت نميكند و براى اين گمراهان هيچ يار و مددكارى نيست. (37)
مشركان با نهايت تأكيد بنام خدا سوگند ياد كردند كه هرگز كسى كه مرد، خدا دوباره او را زنده نخواهد كرد. (زنده كردن مردگان و وقوع قيامت و رسيدگى بحساب اعمال مردم) وعده حتمى خداست. ولى اكثر مردم نمى‌دانند (و آن را باور ندارند). (38)
(بطور قطع و يقين روز قيامت خواهد رسيد) تا آنچه در آن اختلاف داشتند بر آنان آشكار گردد و كافران از سخنان دروغ آميز و افكار نادرست خود كاملا آگاه شوند. (39)
ما هر وقت هر چه را اراده كنيم، فقط مى‌گوئيم: موجود باش، و فورا موجود مى‌شود. (40)
كسانى كه تحت جور و ستم قرار گرفته و در راه خدا هجرت كردند، جا و مقام خوبى در اين دنيا بر آنان ميدهيم و اجر و ثوابى كه در آخرت بر آنان خواهيم داد بسيار بهتر و نيكوتر است اگر بدانند. (41)
آنان كسانى هستند كه در هجرت (بر سختى‌ها و محروميتها) صبر و تحمل كردند و در تمام كارها بر پروردگارشان توكل ميكنند. (42)

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 271

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست