نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 279
البته ما مىدانيم كه كافران مىگويند: همانا شخصى (سلمان فارسى يا مرد رومى) اين مطالب را به پيامبر مىآموزد. بگو، زبان كسانى كه اين آيات را به او نسبت ميدهيد، عجمى است و اين قرآن به زبان عربى فصيح است. (103) كسانى كه به آيات خدا ايمان نميآورند، خدا آنها را هدايت نخواهد كرد و عذابى بس دردناك در انتظار آنهاست (104) كسانى بر خدا نسبت دروغ مىدهند كه به آيات خدا ايمان ندارند و خودشان دروغگويند. (105) هر كس پس از ايمان آوردن باز بر خدا كافر شود (مستحق عذاب ميگردد) ولى كسى كه بزور وادارش كنند (كه كافر شود در حالى كه در دين و ايمان خود ثابت قدم) و قلب او به نور ايمان تحكيم يافته است (چنين شخصى مستحق عذاب نيست) ولى كسى كه سينه خود را براى پذيرش كفر بازگشايد، بخشم خدا گرفتار آيد و عذابى بزرگ براى آنهاست. (106) اين عذاب بخاطر آنست كه آنان زندگانى دنيا را بر آخرت ترجيح دادند و خدا گروه كافران را هرگز هدايت نميكند. (107) آنان كسانى هستند كه خدا بر دل و گوش و چشم آنان مهر زده و آنها همان مردم را از خدا بىخبرند. (108) ناگزير در آخرت از زيانكاران خواهند بود. (109) بعد بدان كه پروردگار تو پشتيبان كسانى است كه چون بفتنه كفار مبتلا شدند ناگزير هجرت كردند و در راه خدا جهاد نمودند و در برابر سختيها صبر و استقامت ورزيدند. مسلما پروردگار تو از اين پس بر آنان بسيار آمرزنده و مهربان خواهد بود. (110)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 279