نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 317
ما به موسى وحى نموديم كه بندگان مرا شبانه حركت بده و براى آنها از دريا راهى خشك باز كن و از تعقيب فرعونيان نترس و از غرق شدن هراسى نداشته باش (77) فرعون با سپاهيانش از پى آنان تاخت و دريا آنها را بكام خود فرو برد. (78) فرعونيان پيروان خود را بضلالت انداخت و آنها را هدايت نكرد. (79) يا بنى اسرائيل، ما شما را از شر دشمن نجات داديم و نزول تورات را در وادى مقدس طوا به شما وعده داديم و (در بيابان) براى غذاى شما ميوه و مرغ بريان نازل كرديم. (80) (و گفتيم) از پاكترين روزيها كه براى شما نازل كردهايم، بخوريد و به نعمتهاى اعطايى من ناشكرى نكنيد (و حرام را حلال نشماريد) و گر نه مستحق خشم و عذاب من ميشويد. هر كه را خشم من فرا گيرد بطور قطع، محو و نابود خواهد شد. (81) البته من كسى را كه (از گناهان) توبه نمايد و به خدا ايمان آورد و اعمال صالح انجام دهد و به راه راست هدايت شود، بسيار آمرزندهام. (82) يا موسى، چرا با شتاب از همراهان خود پيشى گرفتى؟ (و زودتر از آنان وارد طور سينا شدى؟) (83) موسى گفت: آنها در پى من هستند. پروردگارا، از فرط اشتياق تو شتاب كردم. (84) خطاب شد: ما بعد از تو قوم تو را مورد آزمايش قرار داديم و «سامرى» آنها را گمراه ساخت. (85) موسى با خشم و اندوه بسوى قوم خود بازگشت و گفت: اى مردم، مگر پروردگار شما (وسيله من) براى شما وعده نيك (نزول تورات را) نداد؟ آيا وعده او طولانى شد يا اينكه خواستيد مورد خشم خدا قرار گيريد؟ كه از وعده او تخلف كرديد. (86) گفتند: ما بميل و اختيار خود خلف وعده نكرديم، بلكه تمام زينت و آلات سنگينى را كه همراه داشتيم بدستور سامرى در يك جا جمع كرديم. (87)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 317