نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 395
قارون گفت: اين مال و ثروت هنگفت را من با علم و تدبير خودم بدست آوردم. مگر او نميدانست كه خدا قبل از او بسيارى از ملل پيشين را كه از نظر نيرو قوىتر و از نظر تعداد بيشتر از او بودند، هلاك كرده است؟ و از تقصيرات اينگونه افراد گناهكار سؤالى نخواهد شد؟ (و بدون سؤال و جواب بدوزخ سرنگون خواهند شد). (78) روزى قارون با تجمل و شكوه بسيار (براى خودنمايى) به قوم خويش بيرون آمد. آنان كه بزندگانى دنيا دلبستگى و علاقه بخصوصى داشتند، گفتند: (خوشا بحال قارون) اى كاش همانند آنچه كه به قارون از مال دنيا دادهاند بما نيز ميدادند (كاش بجاى او بوديم) كه بهترين لذات دنيا مال اوست. (79) و آنان كه داراى علم و دانش بودند گفتند: واى بر شما، اجر و ثواب خدا (و پاداش آخرت) براى كسى كه بخدا ايمان آورده و اعمال صالح انجام دهد بسيار بهتر (از مال دنيا و گنج قارون) است و كسى جز صابران بدان نخواهند رسيد. (80) ما قارون را با كاخ و مخازنش به زمين فرو برديم و غير از خدا كسى نبود كه او را يارى كند و يارى هم نشد. (81) و سحرگاه آنان كه روز گذشته (افسوس خورده و) مقام و منزلت او را آرزو داشتند با خود گفتند: حقيقت اينكه خدا از بندگانش هر كه را بخواهد، رزق فراوان مىبخشد و هر كه را بخواهد تنگ روزى ميگرداند و اگر منت خدا بر ما نبود هر آينه ما را نيز به زمين فرو ميبرد. بهمين جهت كافران و كفر پيشگان هرگز رستگار نخواهند شد. (82) ما، سراى آخرت (و بهشت جاويدان) را مخصوص كسانى قرار ميدهيم كه نمىخواهند با ايجاد فتنه و فساد در روى زمين بر مردم حكومت و رياست كنند و سرانجام نيك مخصوص پرهيزكاران است. (83) هر كه كار نيك انجام دهد، پاداش بهتر از آن خواهد يافت و هر كه كار ناشايست انجام دهد جز بهمان نسبت كه كار ناشايست انجام داده، مجازات نخواهد شد. (84)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 395