نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 399
جواب قوم او جز اين نبود كه گفتند: او را بكشيد يا او را در آتش بسوزانيد (تا عبرت ديگران گردد) خدا او را از آتش نجات داد. مسلما در آن نشانههايى است براى جماعتى كه ايمان مىآورند. (24) ابراهيم گفت: شما در زندگى دنيا بجاى پرستش خدا، بتهايى را براى حفظ دوستى ميان خودتان اتخاذ كردهايد. روز قيامت، شما هر يك، ديگرى را بكفر متهم خواهيد كرد و همديگر را لعن و نفرين خواهيد نمود. جاى همه شما آتش است و براى شما يارى كنندهاى نخواهد بود. (25) سپس لوط (برادر زاده ابراهيم عليه السّلام) به او ايمان آورد، ابراهيم گفت: من (از اين سرزمين) براى انجام امر پروردگارم هجرت مىكنم، همانا او تواناى با حكمت است. (26) ما اسحاق (را از سارا همسر ابراهيم) و (از اسحاق) يعقوب را به او بخشيديم و در خاندان وى نبوت و كتاب آسمانى قرار داديم و اجر و ثواب او را در دنيا به وى باز داديم و در آخرت نيز او را از نيكوكاران و شايستگان قرار ميدهيم. (27) و لوط را برسالت فرستاديم. آن گاه بقومش گفت: شما چنان عمل قبيحى را مرتكب ميشويد كه هيچ فردى در دنيا در آن عمل قبيح بر شما پيشى نگرفته است. (28) شما با مردان عمل شنيع انجام ميدهيد و راه (فطرت زناشويى) را مىبنديد و در مجالس خود بىهيچ خجلت و مانعى باعمال قبيح مبادرت ميورزيد. جواب قوم او جز اين نبود كه گفتند: اگر راست مىگويى عذاب خدا را بر ما فرود آور. (29) لوط گفت: پروردگارا، مرا در برابر اين قوم مفسد يارى بفرما. (30)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 399