نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 439
او خدايى است كه شما را در زمين جانشينان (يكديگر) قرار داد. هر كه كفر بورزد، زيان كفرش (مستقيما) متوجه خود اوست و كفر كافران نزد خدا چيزى جز ناخشنودى و خشم حق نمىافزايد و چيزى جز زيان و خسارت نخواهد افزود. (39) (يا پيامبر) به مشركان بگو، شركاء شما كه بجاى پرستش خدا مىپرستيد، اگر شما ديدهايد بمن نيز نشان دهيد كه چه چيزى در روى زمين خلق كردهاند يا چه شركتى در آفرينش آسمانها دارند؟ يا اينكه كتاب و نوشتهاى به آنها دادهايم كه دليل قاطع بر آن داشته باشند؟ (هيچيك از اينها نيست) بلكه ستمكاران جز فريب همديگر وعدهاى نمىدهند. (40) در حقيقت خداست كه آسمانها و زمين را از ريزش و نابودى نگهميدارد و اگر رو بزوال نهند، جز خدا هيچ احدى قادر نيست آنها را از نابودى حفظ كند. همانا خدا آمرزنده مهربان و با گذشت است. (41) مشركين با نهايت تأكيد سوگند ياد كردند كه اگر پيامبرى براى هدايت آنان بيايد هر آينه از امتهاى ديگر (يهودى و مسيحى) بهتر هدايت خواهند يافت. ولى هنگامى كه پيامبر براى هدايت آنان آمد، چيزى جز كفر و نفرت براى آنان نيفزود. (42) بدينجهت در روى زمين به تكبر و جاهطلبى و نيرنگ و فريب پرداختند. نيرنگ و فريب، جز دامنگير اهل آن نمىشود. آيا مشركان غير از مجازات پيشينيان انتظارى دارند؟ در آئين خدا هيچگونه تغيير و تبديلى نخواهى يافت. (43) آيا اين مردم در روى زمين سياحت نميكنند (و كاوش نمىنمايند) تا بنگرند سرانجام كار ستمكاران پيشين كه از نظر قدرت و امكانات نيرومندتر از ايشان بودند، چگونه بود؟ هيچ موجودى در آسمانها و زمين از قدرت خدا نتواند كاست. همانا خدا داناى تواناست. (44)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 439