نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 453
بنام خداى بخشنده مهربان ص (اسم سوره مباركه و از حروف مقطعه و رمزى قرآن است.) سوگند به قرآن آگهى بخش و پند آموز. (1) اما كسانى كه بآن كفر ميورزند در حال سركشى و ستيزند. (2) بسيارى از مردم قرون گذشته را قبل از اينان (بكيفر كفرشان) هلاك كرديم. آن گاه ناله و فرياد برآورند و هيچ راه گريزى نداشتند. (3) كافر دلان و خدا ناشناسان تعجب كردند از اينكه پيامبرى از ميان خودشان براى هدايت آنان آمد و گفتند: اين جادوگر دروغگو است. (4) و چندين معبود ما را منحصر بخداى واحد نموده واقعا اين چيزى تعجب آوريست. (5) بزرگان آنها چنين رأى دادند كه بايد راه و رسم پيشينيان خود را ادامه دهيد و در پرستش معبودان خويش پايدار باشيد زيرا اين چيزى اتفاقيست. (6) ما اينگونه سخنان را حتى در آئين ملت اخير (مسيحيان) نيز نشنيدهايم (زيرا اغلب مسيحيان بخداى سه گانه معتقدند) اين سخنان جز دروغى بيش نيست. (7) آيا ميان همه ما (بزرگان عرب) قرآن فقط براى او نازل شد؟ (چنان نيست) بلكه اين كافر دلان از وحى قرآن در شك و ترديدند و هنوز (طعم) عذاب ما را نچشيدهاند (تا يقين حاصل كنند) (8) آيا خزائن رحمت پروردگارت كه در كمال قدرت و بخشندگى است نزد آنهاست؟ (9) آيا فرمانروايى آسمانها و زمين و آنچه ميان آنهاست با اين كافرانست، پس (اگر چنين است) بايد بهر وسيلهاى كه ميتوانند از آسمان بالا بروند. (10) سرانجام سپاهيان احزاب (مشركان) شكست خواهند خورد. (11) قبل از اينها قوم نوح و عاد و فرعون كه صاحب قدرت بودند، پيامبران خدا را تكذيب كردند. (12) و قوم ثمود و قوم لوط و اهالى «ايكه» (قوم شعيب) نيز همانند اينان بودند. (13) همه آن اقوام كارى بجز تكذيب پيامبران نداشتند، لذا مستحق عذاب گشتند. (14) آنان جز يك صداى مرگبار آسمانى، انتظارى ندارند كه هيچ بازگشتى بر آن نيست. (15) و كافران (به تمسخر) گفتند: پروردگارا، هر چه زودتر سهم ما را (از بهشت و دوزخ) پيش از روز حساب براى ما برسان. (16)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 453