نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 463
ما اين كتاب را براى هدايت مردم بحق بر تو فرستاديم. هر كه هدايت يافت، براى خود اوست و هر كه گمراه گشت، بر عليه خود اوست و تو (يا رسول اللَّه پس از ابلاغ و اتمام حجت با مردم) وكيل بر اعمال آنان نيستى. (41) خداست كه بهنگام مرگ جان آدميان را مىگيرد. از كسانى كه هنوز مرگشان نرسيده و از كسانى كه در خواب هستند امتناع ميورزد و كسانى كه مرگشان فرا رسيده، جانشان را مىگيرد و حكم سايرين را براى مدتى معين بتأخير مىاندازد. مسلما در آن نشانههائيست (از قدرت پروردگار تو) براى جماعتى كه بهتر فكر مىكنند. (42) آيا مشركان غير از خدا، شفيعانى براى خود گرفتهاند؟ بآنان بگو، معبودان شما (چگونه شفيع توانند بود در حالى كه) مالك كوچكترين چيزى نيستند و عقل و فهمى هم ندارند. (43) بگو، اذن شفاعت تماما با خداست. فرمانروايى آسمانها و زمين مخصوص اوست و پس از مرگ همه بسوى او بازگشت مىكنيد. (44) و چون پيش كسانى كه به آخرت ايمان و عقيدهاى ندارند خدا را به وحدانيت ياد كنند، قلبشان منزجر و سخت دلتنگ ميشوند و هنگامى كه معبودان آنها را نام ببرند، آن گاه خوشحال و مسرور ميشوند. (45) بگو، خدايا، اى پديد آورنده آسمانها و زمين، اى داناى نهان و آشكار، تو خود ميان بندگانت در آنچه اختلاف ميكنند، قضاوت و حكم بفرما. (46) و اگر مردم ستمكار و جور پيشه هر آنچه در زمين است دو برابر آن را براى نجات خويش از سختى عذاب روز قيامت فدا كنند به هيچوجه از آنان پذيرفته نخواهد شد و در آن روز عذابى سخت از جانب خدا كه گمان نميبردند، بر آنان ظاهر خواهد شد. (47)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 463