نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 468
پروردگارا، تو آنها را به بهشتهاى جاويدان كه وعده فرمودى، با پدران (و مادران) و همسران و فرزندانشان كه صالح باشند، و اصل كن. در حقيقت تويى خداى تواناى با حكمت. (8) و آنها را از ارتكاب اعمال ناپسند حفظ بفرما. پروردگارا، تو هر كه را از اعمال قبيح و مجازات آن روز حفظ كنى در حقيقت او را تحت عنايت و رحمت خود قرار دادى و آن سعادت و رستگارى بزرگيست. (9) به كسانى كه كافر شدند، عتاب ميشود كه خشم خدا بسيار شديدتر از خشم شما بين خودتان است. هنگامى كه شما را بسوى ايمان دعوت ميكردند، شما بآن كافر مىشديد. (10) كافران مىگويند: پروردگارا، تو ما را دو بار فوت بخشيدى و دو بار زنده كردى. ما به گناهان خود اعتراف مىكنيم. آيا براى خروج از اين عذاب راه چارهاى هست؟ (11) (عتاب ميشود) اين عذاب بخاطر آنست كه: وقتى خدا را به تنهايى ياد ميكردند، شما كفر ميورزيديد و هر گاه شريكانى براى او قائل مىشدند، فورا ايمان مىآورديد. اينك حكم مجازات، تنها با خداى برتر و والاست. (12) خدايى كه نشانههاى قدرت خود را براى شما آشكار ساخت و از آسمان براى شما روزى فرستاد و كسى متذكر اين حقايق نميشود مگر آنان كه پيوسته روى بدرگاه خدا دارند. (13) (اى مردم) خدا را از روى اخلاص بخوانيد و دين را براى او پاك نگهداريد هر چند كافران را خوش آيند نباشد. (14) خدا داراى مراتب رفيع و مقام والا و صاحب عرش عظيم است. روح (جبرئيل) را به هر كه از بندگانش بخواهد ميفرستد (تا مقام نبوت يابد و) مردم را از روز جزا آگاه گرداند و بترساند. (15) روزى كه تمام اعمال (نيك و بد) مردم آشكار شود و هيچ چيزى بر خدا مخفى نمىماند، آن روز فرمانروايى كل عالم با كيست؟ با خدايى كه واحد قهار است. (16)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 468