نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 473
مأمورين ميگويند: مگر پيامبران با حجتى آشكار براى هدايت شما نيامدند؟ دوزخيان پاسخ مىدهند: آرى آمدند (ولى ما از آنان پيروى نكرديم) مأمورين دوزخ ميگويند: پس هر چه ميخواهيد دعا كنيد كه دعاى كافران جز گمراهى و ضلالت نخواهد بود (و عذر ستمكاران هرگز پذيرفته نميشود). (50) ما پيامبران خود را و كسانى را كه ايمان آوردهاند در زندگانى دنيا و روزى كه گواهان بشهادت برخيزند يارى ميدهيم. (51) در آن روز عذرخواهى ستمكاران سودى براى آنان نخواهد داشت. لعنت و مصيبت سراى آخرت براى آنهاست. (52) ما به موسى مقام هدايت (و نبوت) عطا كرديم و بنى اسرائيل را وارث كتاب آسمانى (تورات) قرار داديم. (53) كه رهنمون و تذكرى براى صاحبان عقل و دانش است. (54) (يا پيامبر) صبر داشته باش (و خويشتن دارى كن) كه وعده خدا راست و درست است و بر تقصيرات خود (و امت خود) از خدا پوزش بخواه و پروردگار خويش را شامگاهان و سحرگاهان ستايش كن. (55) كسانى كه در آيات و احكام خدا بدون دليل منطقى بمجادله و مناقشه مىپردازند، جز تكبر و جاه طلبى چيزى در دل ندارند كه هرگز بآن نخواهند رسيد. پس تو از شر آنان به درگاه خدا پناه ببر كه او شنواى بيناست. (56) مسلما آفرينش آسمانها و زمين بسيار بزرگتر از آفرينش مردم است و لكن اكثر مردم درك اين حقيقت نميكنند (57) هرگز شخص نابينا و بينا با هم برابر نيستند و همچنين كسانى كه ايمان آوردند و اعمال صالح انجام ميدهند، با اشخاص بدكار يكسان نميشوند. ولى اندك مردمى متذكر اين حقايق هستند. (58)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 473