نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 477
سوره- 41- حم سجده- فصلت جزء- 24- مكى سال- 6- بعثت 54- آيه 796- كلمه 3350- حرف بنام خداى بخشنده مهربان حم (از حروف مقطعه و رمزى قرآن است). (1) قرآن فرستاده خداى بخشاينده مهربان است. (2) كتابى است كه آيات و احكام آن فصل بفصل بيان شده است. قرآن (به زبان فصيح) عربى است براى جماعتى كه ميخواهند بدانند. (3) بشارت دهنده و آگاه كننده و اخطار دهنده به مردم است. ولى اكثر مردم از آن روى برميگردانند و به نصايح آن گوش نميدهند. (4) كافران گفتند: دلهاى ما از قبول دعوت تو محجوب و گوش ما از شنيدن آن سنگين است و ميان ما و تو حائلى قرار گرفته است (كه مانع پذيرش دين اسلام ميباشد) تو به امور دين خود پرداز، ما هم بكيش خود عمل ميكنيم (5) بگو، من هم انسانى مثل شما هستم جز آنكه بمن وحى ميرسد كه خداى شما يكيست. در پرستش او ثابت و پايدار باشيد و از او آمرزش بخواهيد و عذاب شديد بر كسانى است كه شرك آورند. (6) آنان كه زكات (مال و جان خود را) نميدهند و آنان كه منكر آخرت هستند. (7) البته كسانى كه ايمان آوردند و اعمال صالح انجام دادند پاداش بى منت و بىپايان براى آنهاست. (8) (يا پيامبر) بمشركان بگو، آيا بر خدايى كه پروردگار جهانيان است و زمين را در دو روز آفريد، كافر ميشويد؟ و براى او همتايانى قرار ميدهيد؟ (9) و در روى زمين كوههاى استوار برقرار ساخت و در آن خير و بركت بسيار براى شما قرار داد و خوراك موجودات زمين را در چهار روز مقدر و معين كرد كه فراخور كليه روزى طلبان است. (10) آن گاه به آفرينش آسمان پرداخت و آن در آغاز بصورت دود بود. امر كرد كه اى آسمان و، اى زمين طوعا و كرها (خواه و ناخواه) تحت امر پروردگارتان قرار گيريد- گفتند: ما تسليم محض امر پروردگاريم. (11)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 477