نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 555
و هر گاه به آنان بگويند: بيائيد تا رسول خدا براى شما از خدا طلب آمرزش كند، سرشان را تكان ميدهند. آنها را جماعتى مستكبر و خودخواه و باز دارنده از راه خدا خواهى ديد. (5) يا پيامبر، اگر تو از خدا براى آنان آمرزش بخواهى يا نخواهى تفاوتى بحال آنها ندارد، خدا هرگز آنها را نخواهد بخشيد. خدا جماعت فاسق و بدكردار را هيچگاه براه راست هدايت نمىكند. (6) اينان همان مردم بدخواه و كينه توزى هستند كه به انصار مىگفتند: به ياران پيامبر كمك مالى نكنيد تا از اطراف وى پراكنده شوند و حال آنكه خزائن آسمانها و زمين از آن خداست. لكن منافقان درك اين حقيقت نمىكنند. (7) منافقان در نهان بهم ميگويند: اگر به مدينه برگرديم، ثروتمندان شهر فقيران را از مدينه بيرون خواهند كرد و حال آنكه عزت و بزرگى مخصوص خدا و رسول او و اهل ايمان است و لكن منافقان نمىدانند. (8) اى كسانى كه ايمان آوردهايد، مال و فرزندانتان هرگز شما را از ياد خدا غافل نسازد. هر كس بخاطر مال و فرزند از ياد خدا غافل گردد همانا او از گروه زيانكاران است. (9) (اى مؤمنين) از آنچه شما را روزى داديم، در راه خدا انفاق كنيد، قبل از آنكه مرگ يكى از شما فرا رسد، آن گاه خواهند گفت: پروردگارا، اجل مرا اندكى بتأخير انداز تا صدقه و احسان دهم و از نيكوكاران باشم. (10) و خدا هرگز مرگ كسى را كه اجلش فرا رسيده لحظهاى بتأخير نمىاندازد و خدا از اعمال شما آگاهست. (11) سوره- 64- تغابن 18- آيه جزء- 28- مدنى 241- كلمه سال- 14- بعثت 1070- حرف
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 555