نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 570
چنان نيست (كه كافران مىپندارند) سوگند به پروردگار مشرقها و مغربها، در حقيقت ما توانا و قادر هستيم. (40) كه (همه آنها را هلاك كنيم و) بجاى آنان جماعتى بهتر از آنها خلق كنيم و هيچكس بر قدرت و توانايى ما پيشى نتواند گرفت. (41) پس تو يا پيامبر، اين كافر دلان را بحال خود واگذار كه در فسق و فساد غوطهور شوند و ببازيچه دنيا مشغول گردند تا روزى كه وعده عذاب موعود را بچشم به بينند. (42) روزى كه بسرعت سر از قبرها بيرون آورند، گويا براى رسيدن بعذاب شتاب ميورزند. (43) در حالى كه چشمشان از وحشت، خيره و هراسان گشته و ذلت و خوارى سرا پاى آنها را فرا گرفته است. اين همان روزيست كه پيوسته آنها را وعده مىدادند. (44) سوره- 71- نوح 28- آيه جزء- 29- مكى 224- كلمه سال- 3- بعثت 929- حرف بنام خداى بخشنده مهربان ما نوح را بسوى قومش برسالت فرستاديم (و امر كرديم) كه قومت را با پند و اندرز آگاه كن و آنها را بترسان پيش از آنكه عذاب دردناك، آنان را فرا گيرد. (1) نوح گفت: اى جماعت، من براى شما پيام آور و اخطار كننده آشكارم. (2) كه خدا را پرستش كنيد و از او بترسيد و مرا پيروى كنيد. (3) تا خدا از گناهان شما درگذرد و اجلتان را تا وقت معينه بتأخير اندازد. وقتى اجل خدايى فرا رسد هرگز تأخيرى در آن رخ نميدهد اگر شما بدانيد. (4) نوح گفت: پروردگارا، من شب و روز قوم خود را به توحيد دعوت كردم. (5) ولى دعوت من هيچگونه تأثيرى در آنها نكرد جز اينكه از حق و حقيقت فرار كردند. (6) هر چه آنها را به توبه و انابه دعوت كردم تا گناهان آنها را ببخشى، انگشت بر گوش نهاده و جامه بر سر كشيدند و در كفر و عصيان خود اصرار ورزيدند و مستكبر و مستكبرتر شدند. (7) باز هم آنها را با صداى بلند و آشكار به توحيد دعوت كردم. (8) بارها آنها را بطور آشكار خواندم و نيز در نهان آنها را به ايمان دعوت كردم. (9) و به آنها گفتم اى مردم از پروردگارتان طلب آمرزش كنيد كه او بسيار آمرزنده است. (10)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 570