ترجمه قرآن - كاويانپور، احمد - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 572

سوره- 72- جن‌
28- آيه جزء- 29- مكى 235- كلمه سال- 3- بعثت 870- حرف‌
بنام خداى بخشنده مهربان‌
يا پيامبر بگو، مرا وحى رسيد كه گروهى از جنيان آيات قرآن را (هنگام تلاوت من) شنيدند، آن گاه (رفته و به قوم خود) گفتند: ما از قرآن آياتى بس عجيب شنيديم. (1)
اين قرآن مردم را برشد و كمال هدايت ميكرد. ما بآن ايمان آورديم و ديگر بر پروردگار خود احدى را شريك قرار نخواهيم داد. (2)
پروردگار ما بحقيقت برتر و والاست. نه همسرى گرفته و نه فرزندى دارد. (3)
البته نابخردان قوم ما، درباره خدا سخنان ناروايى ميگفتند. (4)
ما چنين مى‌پنداشتيم كه انسان و جن هرگز بخداى خود دروغ و افترا نميگويند. (5)
البته مردانى از آدميان به مردانى از جنيان پناه مى‌بردند و بر سركشى و جهالتشان مى‌افزودند. (6)
آنها هم مانند شما جنيان گمان ميكردند كه خدا كسى را بقيامت زنده نخواهد كرد. (7)
حقيقت اينكه ما قبلا بجستجوى آسمان پرداختيم و آن را پر از نگهبانان مسلح به تير شهاب يافتيم كه شديدا محافظت ميكردند. (8)
ما براى استراق سمع در پايگاههاى فضايى مينشستيم. ليكن امروز هر كه بخواهد استراق سمع نمايد، تير شهاب (آتشين) در انتظار وى خواهد بود. (9)
ما هنوز نميدانيم كه آيا مردم روى زمين (با اين عقايد مختلف و ظلم و خونريزى) شر و فساد براى خود خواسته‌اند، يا اينكه پروردگارشان (با فرستادن قرآن) خير و صلاح آنها را منظور دارد. (10)
البته بعضى از ما جنيان صالح و نيكوكار و برخى بر خلاف آن هستند و ما داراى اديان مختلفى هستيم. (11)
و ما چنين فهميديم كه هرگز بر قدرت خدا غلبه و از حيطه اقتدارش فرار نتوانيم كرد. (12)
و چون آيات قرآن را شنيديم، بآن ايمان آورديم. هر كس به پروردگارش حقيقتا ايمان آورد، از كم و كاست (مال دنيا) هراسى نخواهد داشت. (13)

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 572

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست