نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 586
سوره- 81- التكوير 29- آيه جزء- 30- مكى 104- كلمه سال- 2- بعثت 425- حرف بنام خداى بخشنده مهربان هنگامى كه خورشيد بتاريكى گرايد. (1) و ستارگان تيره و تار شوند. (2) و كوهها بحركت درآيند. (3) و اشتران آبستن (از وحشت) بىصاصب بمانند. (4) و پرندگان و حيوانات همه جمع (و نابود) شوند. (5) و درياها بخار شده و خشك شوند. (6) و ارواح به نفوس بپيوندند. (7) و زمانى كه از زنده بگورها سؤال شود. (8) بكدامين گناه كشته شديد؟ (9) و هنگامى كه نامه اعمال مردم (بين آنان) توزيع گردد. (10) و آسمان محو و نابود شود. (11) و دوزخ برافروخته گردد. (12) و بهشت نزديك شود. (13) آن گاه هر كس از آنچه تهيه ديده و حاضر كرده است آگاه ميگردد. (14) چنان نيست (كه كافران پنداشتند) سوگند به سيارات. (15) كه در پرتو نور ناپديد ميشوند. (16) سوگند به شب وقتى كه تاريك ميشود. (17) سوگند به شب وقتى كه ميدمد. (18) در حقيقت قرآن كلام پيك بزرگوار خداست. (19) كه فرشته مقتدر و نزد خداى صاحب عرش عظيم داراى قدر و منزلت است. (20) فرماندار و امين است. (21) رهبر و پيامبر شما هرگز ديوانه نيست. (22) پيامبر، جبرئيل را در افق اعلا آشكارا ديد. (23) رسول خدا از اظهار امور غيبى براى شما دريغ نميورزد. (24) و قرآن (كلام خداست) هرگز گفتار شيطان مردود و مطرود نيست. (25) پس شما مردم (كلام حق را رها كرده و) بكجا ميرويد؟ (26) اين قرآن عظيم الشأن جز پند و اندرز براى مردم جهان نيست. (27) تا هر كه بخواهد راه مستقيم حق را در پيش گيرد. (28) و شما راه مستقيم حق را نميخواهيد مگر اينكه خداى آفريننده جهان بخواهد. (29) سوره- 82- الانفطار 19- آيه جزء- 30- مكى 80- كلمه سال- 2- بعثت 327- حرف
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 586