(84) و [ياد كنيد] وقتى را كه از شما پيمان استوار گرفتيم كه خون يكديگر را نريزيد، و يكديگر را از ديارتان بيرون نكنيد؛ آنگاه شما اقرار كرديد، درحالى كه به آن گواهى مىداديد. (85) سپس اين شماييد كه يكديگر را مىكشيد، و گروهى از خودتان را از ديارشان بيرون مىرانيد، درحالىكه با گناه و تجاوز بر ضدّ آنان همپشتى مىكنيد، و اگر به اسارت نزد شما آيند با دادن فديه آزادشان مىكنيد، با اينكه بيرون راندن آنان نيز بر شما حرام شده است. پس آيا به بخشى از كتاب (تورات) ايمان مىآوريد و به بخشى از آن كفر مىورزيد؟ پس جزاى كسانى از شما كه اين كار را مىكنند جز خوارى در زندگى دنيا چيزى نيست، و روز قيامت به سوى سختترين عذاب بازگردانده مىشوند؛ و خدا از آنچه مىكنيد هرگز غافل نيست. (86) اينانند كسانى كه زندگى دنيا را به بهاى آخرت خريدهاند، ازاينرو نه عذابشان تخفيف مىيابد و نه يارى مىشوند. (87) و همانا ما به موسى كتاب داديم، و پس از او پيامبرانى يكى پس از ديگرى فرستاديم، و به عيسى بن مريم دليلهاى روشن داديم، و او را به وسيله روح القدس تأييد كرديم؛ پس آيا هرگاه پيامبرى براى شما چيزى آورد كه دلخواهتان نبود تكبّر ورزيديد و گروهى را تكذيب كرديد و گروهى را كشتيد؟ (88) و گفتند: دلهاى ما در پرده است [و قرآن را نمىفهميم. چنين نيست؛] بلكه خدا به سبب كفرشان آنان را طرد كرده است، پس اندكى ايمان مىآورند.