(28) [چنين نيست،] بلكه آنچه را قبلا پنهان مىداشتند برايشان آشكار شده است، و اگر [به دنيا] بازگردانده شوند، به همان چيزى كه از آن نهى شدهاند بازمىگردند، و قطعا آنان دروغگويند. (29) و گفتند: جز اين زندگى دنياى ما زندگى ديگرى نيست و ما هرگز برانگيخته نخواهيم شد. (30) و اگر ببينى [آنان را] وقتى كه در پيشگاه پروردگارشان نگاه داشته مىشوند، [خدا] مىگويد: آيا اين [روز جزا] حقّ نيست؟ مىگويند: چرا، به پروردگارمان سوگند [كه حقّ است]. مىگويد: پس بچشيد اين عذاب را به سزاى آنكه كفر مىورزيديد. (31) كسانى كه لقاى خدا (معاد) را تكذيب كردهاند، قطعا زيان ديدهاند. تا آنگاه كه قيامت ناگهان به سراغشان بيايد، مىگويند: اى دريغ بر ما كه در مورد آن كوتاهى كرديم. اين در حالى است كه آنان بار گناهان خود را بر دوش مىكشند. آگاه باشيد كه بدبارى بر دوش مىكشند. (32) و زندگى دنيا جز بازى و سرگرمى نيست، و قطعا سراى آخرت براى كسانى كه تقوا پيشه مىكنند بهتر است؛ پس آيا عقل خود را به كار نمىگيريد؟ (33) به يقين، ما مىدانيم كه آنچه مىگويند تو را غمگين مىكند. [غمگين مباش، زيرا] آنان [در حقيقت] تو را تكذيب نمىكنند، بلكه اين ستمكاران آيات خدا را انكار مىكنند. (34) و بىترديد، پيامبرانى هم كه پيش از تو بودند تكذيب شدند، ولى بر تكذيب شدن خود و آزارى كه ديدند صبر كردند، تا اينكه يارى ما به آنان رسيد. و براى كلمات خدا [در مورد يارى پيامبران] هيچ تغييردهندهاى نيست، و قطعا بخشى از اخبار پيامبران به تو رسيده است. (35) و اگر رويگردانى آنان بر تو گران است، اگر مىتوانى سوراخى در زمين يا نردبانى در آسمان بجويى تا معجزهاى برايشان بياورى [چنين كن]. و اگر خدا مىخواست همه آنان را [به اجبار] بر هدايت گرد مىآورد، پس هرگز از جاهلان مباش.