(82) و پاسخ قومش جز اين نبود كه گفتند: آنان را از شهر خود بيرون كنيد؛ زيرا آنان مردمى هستند كه پاكيزگى مىجويند. (83) پس لوط را با خاندانش نجات داديم، جز زنش را كه از باقىماندگان (هلاك شدگان) بود. (84) و بارانى [از سجّيل] بر آنان بارانديم؛ پس بنگر كه عاقبت مجرمان چگونه بود. (85) و به سوى [اهل] مدين برادرشان شعيب را [فرستاديم]. گفت: اى قوم من، خدا را بپرستيد كه براى شما معبودى جز او نيست. بىترديد، دليلى روشن از جانب پروردگارتان براى شما آمده است؛ پس پيمانه و وزن را تمام بدهيد، و چيزهاى مردم را كم نكنيد، و در زمين پس از اصلاح آن به فساد نكوشيد. اگر مؤمنيد، اين براى شما بهتر است. (86) و بر سر هر راهى ننشينيد كه [مردم را] تهديد كنيد، و كسانى را كه به خدا ايمان آوردهاند از راه او باز داريد و راه وى را كج خواهيد؛ و به ياد آوريد وقتى را كه اندك بوديد، پس [خدا] شما را زياد كرد، و بنگريد كه عاقبت تبهكاران چگونه بود. (87) و اگر گروهى از شما به آنچه من بدان فرستاده شدهام ايمان آورده و گروهى ايمان نياوردهاند، صبر كنيد تا خدا ميان ما حكم كند، كه او بهترين حكم كنندگان است.