(89) [خدا] گفت: دعاى شما دو تن پذيرفته شد؛ پس ايستادگى كنيد و راه كسانى را كه نمىدانند پيروى نكنيد. (90) و بنى اسرائيل را از دريا عبور داديم. پس فرعون و سپاهيانش از روى ستم و تجاوز از پى آنان رفتند؛ تا وقتى كه در معرض غرق شدن قرار گرفت، گفت: باور كردم كه جز آنكس كه بنى اسرائيل به او ايمان آوردهاند معبودى نيست، و من از تسليم شدگانم. (91) [به او گفته شد:] آيا اكنون [ايمان مىآورى،] درحالىكه پيش از اين عصيان كردى و از فسادگران بودى؟! (92) پس امروز بدنت را بر بلندى [ساحل] مىافكنيم، تا براى كسانى كه پس از تو مىآيند نشانه [عبرت] باشى، و بىگمان، بسيارى از مردم از نشانههاى ما غافلند. (93) همانا ما بنى اسرائيل را [پس از غرق شدن فرعون] در جايگاهى نيكو جاى داديم، و از چيزهاى مطبوع به آنان روزى بخشيديم؛ پس اختلاف نكردند مگر پس از آنكه آگاهى برايشان حاصل شد. به يقين، پروردگار تو روز قيامت درباره آنچه بر سرش اختلاف مىكردند ميانشان داورى خواهد كرد. (94) پس اگر در آنچه به سوى تو نازل كردهايم شك دارى، از آنان كه كتاب [آسمانى] پيش از تو را مىخوانند سؤال كن. بىگمان، حق از جانب پروردگارت بهسوى تو آمده است، پس هرگز از شك كنندگان مباش. (95) و هرگز از كسانى كه نشانههاى خدا را تكذيب كردند مباش، كه از زيانكاران خواهى بود. (96) بىترديد، كسانى كه سخن پروردگارت (وعده عذاب) درباره آنان ثابت شده است ايمان نمىآورند، (97) اگر چه هرگونه نشانهاى برايشان بيايد، تا اينكه آن عذاب دردناك را ببينند.