(65) و خدا از آسمان آبى نازل كرد و زمين را پس از مرگش بدان زنده ساخت. به راستى در اين [كار] براى مردمى كه گوش شنوا دارند نشانهاى [از قدرت خدا] است. (66) و در دامها قطعا براى شما عبرتى است كه از آنچه در شكم آنهاست، از ميان سرگين و خون، شيرى خالص به شما مىنوشانيم كه براى نوشندگان گواراست. (67) و از محصولات نخلها و تاكها [به شما داديم،] كه از آن نوشابهاى مستكننده و رزقى نيكو به دست مىآوريد. همانا در اينها براى مردمى كه عقل خود را به كار مىگيرند نشانهاى [از قدرت خدا] است. (68) و پروردگارت به زنبور عسل الهام كرد كه از كوهها و درختان و داربستهايى كه برمىافرازند، خانههايى براى خود برگزين. (69) سپس از همه ميوهها بخور، و راههاى پروردگارت را كه [به الهام او براى تو] هموار شده است بپيماى. از شكم آنها شربتى با رنگهاى گوناگون بيرون مىآيد كه در آن شفايى براى مردم است. بىشك، در اين [كار زنبور عسل] براى مردمى كه مىانديشند نشانهاى [از قدرت خدا] است. (70) و خدا شما را آفريد، سپس شما را مىميراند. [برخى از شما پيش از كهنسالى مىميرند] و برخى از شما به پستترين مرحله عمر بازگردانده مىشوند، تا سرانجام پس از دانشى اندك [كه به دست آوردهاند] چيزى ندانند. به يقين، خدا دانا و تواناست. (71) و خدا بعضى از شما را در رزق [و وسايل معيشت] بر بعضى ديگر فزونى داده است [تا آنجا كه بعضى مالكند و بعضى مملوك]؛ ولى كسانى كه فزونى يافتهاند، حاضر نيستند از رزق خود [به اندازهاى] به بردگانشان بدهند كه در آن با هم برابر شوند. با اين وصف، آيا [بندگان خدا را در پرستش، با خدا برابر مىسازند و] نعمتهاى خدا را انكار مىكنند؟ (72) و خدا براى شما از جنس خودتان همسرانى قرار داد، و از همسرانتان براى شما فرزندان و نوادگانى پديد آورد، و از چيزهاى دلپذير به شما روزى داد. با اين وصف، آيا به باطل مىگروند و نعمت خدا را ناسپاسى مىكنند؟