(187) آميزش با زنانتان در شبهاى روزهدارى براى شما حلال شده است. آنان براى شما لباسى هستند و شما نيز براى آنان لباسى هستيد. خدا دانست كه شما به خود خيانت مىكرديد، از اينرو بر شما رحمت آورد و از شما درگذشت. پس اكنون با آنان آميزش كنيد، و آنچه را خدا برايتان نوشته است طلب نماييد؛ و بخوريد و بياشاميد تا وقتى كه رشته سفيد فجر از سياهى شب براى شما آشكار شود؛ سپس روزه را تا [فرا رسيدن] شب تمام كنيد. و درحالىكه در مساجد معتكفيد با آنان آميزش نكنيد. اينها حدود خداست، پس به آنها نزديك نشويد. اينگونه، خدا آيات خود را براى مردم بيان مىكند، باشد كه آنان تقوا پيشه شوند. (188) و اموالتان را ميان خودتان به ناروا مخوريد، و آن را [به عنوان رشوه] براى قضات نفرستيد تا بخشى از اموال مردم را به گناه بخوريد، درحالى كه مىدانيد [نارواست]. (189) از تو درباره هلالها مىپرسند. بگو: آنها وقت نماهايى براى مردم و براى حجّاند؛ و نيكى آن نيست كه از پشت خانهها به خانهها درآييد، بلكه نيكى [مجسّم] كسى است كه تقوا پيشه باشد؛ و به خانهها از درهايشان درآييد، و از خدا پروا بداريد، باشد كه ظفرمند شويد. (190) و در راه خدا با كسانى كه با شما مىجنگند، بجنگيد و [از مرز عدالت] تجاوز نكنيد، همانا خدا تجاوزگران را دوست نمىدارد.