(73) و آنان را پيشوايانى قرار داديم كه به فرمان ما هدايت مىكردند، و به آنان انجام دادن كارهاى نيك و برپا داشتن نماز و دادن زكات را وحى كرديم، و [آنان] فقط پرستشگر ما بودند. (74) و به لوط حكمت و علم داديم، و او را از آن شهرى كه [مردمش] كارهاى زشت مىكردند رهانيديم. به راستى آنان مردمى بد و نافرمان بودند. (75) و او را به رحمت خود درآورديم، زيرا وى از شايستگان بود. (76) و نوح را [ياد كن] آنگاه كه پيش از اين [پيامبران نامبرده] ندا كرد [: پروردگارا، من مغلوبم، مرا يارى كن.] پس به نداى او پاسخ داديم و او و خانوادهاش را از آن اندوه بزرگ رهانيديم. (77) و او را در برابر مردمى كه آيات ما را دروغ شمردند يارى نموديم. به راستى آنان مردم بدى بودند، از اين رو ما همه آنان را غرق كرديم. (78) و داود و سليمان را [ياد كن] آنگاه كه درباره آن كشتزار- كه شبانه گوسفندان مردم در آن چريده بودند- داورى مىكردند و ما شاهد داورى آنان بوديم. (79) پس [حكم] آن را به سليمان فهمانديم، و به هريك حكمت و دانش داديم، و كوهها و پرندگان را مسخّر كرديم كه با داود تسبيح مىگفتند، و ما كننده [اين كار] بوديم. (80) و ساختن زره را كه به سود شماست به وى آموختيم تا شما را از آسيب جنگتان حفظ كند، پس آيا شما سپاسگزاريد؟ (81) و براى سليمان تندباد را [مسخّر كرديم] كه به فرمان او به سوى سرزمينى كه در آن بركت نهادهايم حركت مىكرد، و ما به هر چيزى داناييم.