(44) خدا شب و روز را جابهجا مىكند. به راستى در اين [كار] براى صاحبان بصيرت [درس] عبرتى است. (45) و خدا هر جنبندهاى را از آبى (نطفهاى) آفريد؛ پس برخى از آنها بر روى شكم خود راه مىروند و برخى از آنها بر روى دوپا راه مىروند و برخى از آنها بر روى چهار [پا] راه مىروند. خدا هرچه بخواهد مىآفريند. به يقين، خدا بر هر چيزى تواناست. (46) به راستى، ما آياتى روشنگر نازل كردهايم، و خدا هركه را بخواهد به راهى راست هدايت مىكند. (47) و مىگويند: ما به خدا و اين پيامبر ايمان آورده و [از آنان] اطاعت كردهايم؛ آنگاه گروهى از آنان پس از اين [اقرار] روى مىگردانند، و اينان مؤمن واقعى نيستند. (48) و هنگامى كه به سوى خدا و پيامبرش فراخوانده شوند تا ميانشان حكم كند، به ناگاه گروهى از آنان رويگردان مىشوند. (49) ولى اگر حق به جانب آنان باشد، مطيعانه به سوى آن مىآيند. (50) آيا در دلهايشان مرضى است، يا شك دارند، يا مىترسند كه خدا و پيامبرش بر آنان ستم كنند؟ [نه،] بلكه اينان خود ستمكارند. (51) اين تنها سخن مؤمنان است كه وقتى به سوى خدا و پيامبرش فراخوانده مىشوند تا ميانشان حكم كند، مىگويند: شنيديم و اطاعت كرديم؛ و اينانند كه ظفرمند خواهند بود. (52) و هركس از خدا و پيامبر او اطاعت كند و از خدا بترسد و از او پروا بدارد، اينانند كه كامياب خواهند شد. (53) و با سوگندهاى سخت خود به خدا سوگند مىخورند كه اگر به آنان فرمان [جهاد] بدهى حتما بيرون مىروند. بگو: سوگند مخوريد. اطاعتى پسنديده [از شما مطلوب است]. قطعا خدا به آنچه مىكنيد آگاه است.