(56) و پاسخ قومش جز اين نبود كه گفتند: خاندان لوط را از شهرتان بيرون كنيد، زيرا آنان مردمى هستند كه پاكيزگى مىجويند. (57) پس او و خانوادهاش را نجات داديم، بجز زنش كه وى را در زمره باقىماندگان قرار داديم. (58) و بارانى [از سجّيل] بر آنان بارانديم، و چه بد بود باران اخطارشدگان! (59) بگو: ستايش از آن خداست، و سلام بر آن بندگانش كه آنان را برگزيده است. آيا خدا بهتر است يا آنچه شريك [او] مىسازند؟ (60) آيا كيست آنكه آسمانها و زمين را آفريد و براى شما از آسمان آبى نازل كرد، پس به وسيله آن باغهايى خرّم رويانديم؟ در توان شما نيست كه درختانش را برويانيد. آيا با خدا معبود ديگرى است؟ [نه،] بلكه آنان مردمى هستند كه دچار انحرافند. (61) يا كيست آنكه زمين را قرارگاهى ساخت و در ميان آن نهرهايى به وجود آورد و براى آن كوههايى استوار قرار داد، و ميان دو درياى [شور و شيرين] حايلى پديد آورد؟ آيا با خدا معبود ديگرى است؟ [نه،] بلكه بيشترشان شناخت ندارند. (62) يا كيست آنكه به درمانده- آنگاه كه وى را بخواند- پاسخ مىدهد و گرفتارى او را برطرف مىكند، و [كيست كه] شما را جانشينان زمين قرار مىدهد؟ آيا با خدا معبود ديگرى است؟ چه اندك متذكّر مىشويد. (63) يا كيست آنكه شما را در تاريكىهاى خشكى و دريا [به وسيله ستارگان] راهنمايى مىكند؟ و كيست آنكه بادها را پيش از [باران] رحمتش به عنوان مژده دهنده مىفرستد؟ آيا با خدا معبود ديگرى است؟ خدا برتر است از اينكه به او شرك ورزند.