(53) پروردگارا، به آنچه نازل كردهاى ايمان آورديم، و از اين پيامبر (عيسى) پيروى كرديم، پس ما را در زمره گواهان بنويس. (54) و آنان مكر كردند و خدا نيز مكر كرد، و خدا بهترين مكر كنندگان است؛ (55) آنگاه كه خدا گفت: اى عيسى، من تو را برمىگيرم و به سوى خود بالا مىبرم، و تو را از [آلودگى] آنان كه كفر ورزيدهاند پاك مىسازم، و كسانى را كه از تو پيروى كردهاند، بر كسانى كه كفر ورزيدهاند تا روز قيامت برترى مىدهم، سپس بازگشت شما فقط به سوى من است، آنگاه در آنچه بر سرش اختلاف مىكرديد ميانتان حكم خواهم كرد. (56) پس كسانى را كه كفر ورزيدهاند، در دنيا و آخرت سخت عذاب مىكنم و براى آنان ياورانى نخواهد بود. (57) و امّا كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كردهاند، [خدا] اجرشان را به طور كامل به آنان مىدهد؛ و خدا ستمكاران را دوست نمىدارد. (58) اين [داستانها] كه بر تو مىخوانيم، از نشانهها [ى نبوّت تو] و از قرآن حكمتآميز است. (59) در حقيقت، داستان عيسى نزد خدا مانند داستان آدم است كه او را از خاك آفريد، سپس به او گفت: باش، پس به وجود آمد. (60) حق از جانب پروردگار توست، پس از ترديد كنندگان مباش. (61) پس هركس درباره عيسى، پس از علمى كه براى تو حاصل شده است، با تو محاجّه كرد، بگو: بياييد تا پسرانمان و پسرانتان، و زنانمان و زنانتان، و خودهايمان و خودهايتان را فرا خوانيم، سپس مباهله كنيم و لعنت خدا را بر دروغگويان قرار دهيم.