سوره تكوير به نام خداوند گسترده رحمت و مهربان (1) آنگاه كه خورشيد در هم پيچيده شود، (2) و آنگاه كه ستارگان تيره گردند، (3) و آنگاه كه كوهها روان ساخته شوند، (4) و آنگاه كه شتران ده ماهه باردار رها گردند، (5) و آنگاه كه حيوانات وحشى گردآورى شوند، (6) و آنگاه كه درياها [با اتصال به يكديگر] پر گردند. (7) و آنگاه كه افراد با همجنس خود قرين شوند، (8) و آنگاه كه از دختر زنده به گور شده بپرسند، (9) كه به كدامين گناه كشته شده است؟ (10) و آنگاه كه نامهها [ى اعمال] گشوده گردد، (11) و آنگاه كه آسمان بركنده شود، (12) و آنگاه كه جهنّم را برافروزند، (13) و آنگاه كه بهشت را نزديك آرند، (14) [آن روز] هر كسى از آنچه آماده كرده است آگاه خواهد شد. (15) سوگند مىخورم به آن ستارگان غايب شونده [به هنگام روز]، (16) همان روندگان پنهان شونده، (17) و سوگند به شب آنگاه كه پشت كند، (18) و سوگند به صبح وقتى كه بردمد، (19) كه قطعا اين [قرآن] سخن فرستادهاى است ارجمند، (20) كه داراى نيرويى [عظيم] است و نزد صاحب عرش مقامى بلند دارد. (21) و در آنجا مورد اطاعت [فرشتگان] و امين است. (22) و همنشين شما [محمّد] به هيچ وجه ديوانه نيست. (23) و قطعا آن [فرستاده] را در آن افق آشكار ديده است. (24) و او هرگز بر [رساندن] غيب بخل نمىورزد. (25) و اين [قرآن] سخن شيطان رانده شده نيست. (26) پس به كجا مىرويد؟ (27) اين، جز وسيله تذكّرى براى جهانيان نيست. (28) براى هركس از شما كه بخواهد [بر راه راست] پايدارى كند. (29) و شما نمىخواهيد مگر آنكه خدا، پروردگار جهانيان بخواهد. سوره انفطار