به نام خداوند گسترده رحمت و مهربان (1) سوگند به آسمان و آن «طارق»، (2) و تو چه مىدانى كه آن «طارق» چيست؟ (3) همان ستاره درخشان، (4) كه هيچكس نيست مگر اينكه بر او نگهبانى هست. (5) پس انسان بايد بنگرد كه از چه چيز آفريده شده است؟ (6) از آبى جهنده خلق شده است، (7) كه از ميان صلب و استخوانهاى سينه بيرون مىآيد. (8) قطعا خدا بر بازگرداندن او تواناست، (9) در روزى كه باطنها آزموده و بررسى مىشود. (10) پس او نه نيرويى دارد و نه ياورى. (11) سوگند به آسمان باراندار، (12) و به زمين داراى شكاف، (13) كه اين [قرآن] سخنى است جداكننده [حقّ از باطل]، (14) و آن هرگز شوخى نيست. (15) آنان سخت نيرنگ مىكنند. (16) و من نيز [درباره آنان] چنانكه بايد نيرنگ مىكنم. (17) پس تو اين كافران را مهلت ده، آرى اندكى آنان را مهلت ده. سوره اعلى به نام خداوند گسترده رحمت و مهربان (1) نام پروردگار بلندمرتبه خود را به پاكى بستاى، (2) همان كه [پديدهها را] آفريد و هماهنگ ساخت. (3) و آنكه [براى هر چيزى] اندازه قرار داد و [او را] راه نمود. (4) و آنكه گياه را رويانيد، (5) پس آن را خشك و تيره ساخت. (6) ما [قرآن را] پيوسته بر زبان تو جارى مىسازيم، پس [آن را] فراموش نخواهى كرد؛ (7) مگر آنچه را كه خدا بخواهد، كه او آشكار و نهان را مىداند. (8) و تو را بر آسانترين راه موفّق مىداريم. (9) پس تذكّر بده، اگر تذكّر سود دهد. (10) به زودى آنكس كه [از خدا] مىترسد، متذكّر مىشود. (11) و بدبختترين مردم از آن دورى مىكند؛ (12) همان كه به بزرگترين آتش خواهد سوخت. (13) سپس در آنجا نه مىميرد و نه زندگى دارد. (14) بىگمان، كسى ظفرمند است كه [از آلودگىهاى روحى] پاك باشد. (15) و نام پروردگارش را ياد كند و نماز بگزارد.