(24) و زنان شوهردار نيز بر شما حرام شدهاند، مگر كنيزانى كه مالك آنان شدهايد. [اين احكام را] خدا بر شما مقرّر كرده است. و جز اين زنان [كه نام برده شدند]، زنان ديگر بر شما حلالند كه [آنان را] با پاكدامنى، نه از راه زنا، با اموال خود طلب كنيد. پس هرگاه از آنان بهره برديد، مهرشان را به عنوان فريضه به آنان بدهيد. و پس از تعيين مهر، بر شما گناهى نيست [كه درباره كم و زياد كردن يا بخشيدن آن] با هم تراضى كنيد؛ همانا خدا دانا و حكيم است. (25) و هركس از شما توانايى مالى ندارد كه با زنان پاكدامن مؤمن ازدواج كند، با زنان برده مؤمن كه مالكشان هستيد [ازدواج كند]، و خدا به ايمان شما داناتر است. شما همه از يكديگريد. پس با اجازه صاحبانشان با آنان ازدواج كنيد، و مهرشان را به طور پسنديده به آنان بدهيد، در حالى كه پاكدامن باشند، نه آن كه آشكارا مرتكب زنا شوند، و نه آن كه محرمانه دوست بگيرند. پس وقتى كه شوهردار شدند، اگر مرتكب فحشا گرديدند، مجازاتشان نصف مجازات زنان آزاد است. اين [ازدواج با زنان برده] براى كسانى از شماست كه مىترسند [در اثر فشار غريزه جنسى] به مشقّت بيفتند، و خوددارى كردن [از اين ازدواج] براى شما بهتر است، و خدا بسيار آمرزنده و مهربان است. (26) خدا مىخواهد [حقايق را] براى شما روشن سازد، و شما را به سنّتهاى كسانى كه پيش از شما بودند هدايت كند، و از شما بگذرد؛ و خدا دانا و حكيم است.