و گفتند باشيد يهودان يا ترسايان كه هدايت يابيد بگو بلكه كيش ابراهيم را حق گراى و نبود از مشركان (135) بگوئيد ايمان آورديم بخدا و آنچه فرو فرستاده شد بسوى ما و آنچه فرو فرستاده شد به ابراهيم و اسمعيل و اسحق و يعقوب و اسباط و آنچه داده شد به موسى و عيسى و آنچه داده شد به پيغمبران از پروردگارشان جدائى نمياندازيم ميان احدى از ايشان و ما مر او را منقادانيم (136) پس اگر ايمان آرند بمانند آنچه ايمان آورديد بآن پس بتحقيق راه يافتند و اگر روى گردانند پس جز اين نيست كه ايشان در مخالفتند پس بزودى باز دارد از تو ايشان را خدا و اوست شنواى دانا (137) رنگ كردنى از خدا و كيست نيكوتر از خدا در رنگ كردن و ما او را پرستندگانيم (138) بگو آيا مخاصمه مىكنيد ما را در خدا و او است پروردگار ما و شما و مر ما راست كردار ما و مر شما راست كردار شما و ما مر او را مخلصانيم (139) آيا ميگوئيد كه ابراهيم و اسمعيل و اسحق و يعقوب و اسباب بودند يهودان يا ترسايان بگو آيا شما داناتريد يا خدا و كيست ستمكارتر از آنكه پوشيد گواهى نزدش از خدا و نيست خدا غافل از آنچه ميكنيد (140) آنها امتى بودند كه بحقيقت گذشتند مر آنها راست آنچه كسب كردند و مر شما راست آنچه كسب كرديد و پرسيده نشويد شما از آنچه بودند كه ميكردند (141)