نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مصباح زاده، عباس جلد : 1 صفحه : 226
و ميساخت كشتى را و هر گاه بگذشتندى بر او جماعتى از قومش استهزاء كردندى بر او گفت اگر استهزاء كنيد با ما پس بدرستى كه ما نيز استهزاء ميكنيم بشما همچنانكه استهزاء ميكنيد (38) پس زود باشد كه بدانيد آنكس را كه آيد او را عذابى كه رسوا گرداند او را و فرود آيد بر او عذابى دائم (39) تا وقتى كه آمد فرمان ما و بر جوشيد آن تنور گفتيم بردار در كشتى از هر نر و ماده دو تا و كسانت را مگر آنكه پيشى گرفته بر او گفتار ما و" نيز بردار" هر كه نگرويده بودند با او مگر اندكى (40) و گفت سوار شويد در آن بنام خدا در وقت راندنش و وقت بازداشتنش بدرستى كه پروردگار من آمرزنده مهربانست (41) و آن ميبرد ايشان را در ميان موجها كه بود چون كوهها و آواز داد نوح پسرش را و بود در كناره از كشتى كه اى پسرك من سوار شو با ما و مباش با كافران (42) گفت زود باشد كه پناه ببرم به كوهى كه نگاه دارد مرا از آب گفت نيست نگاهدارنده امروز از فرمان خدا مگر آنرا كه ببخشد و حائل شد ميانشان موج پس شد از غرق شدگان (43) و گفته شد اى زمين فرو بر آب خود را و اى آسمان باز گير آبت را و كم شد آب و گذارده شد كار و قرار گرفت بر كوه جودى و گفته شد دورى از رحمت باد گروه ستمكاران (44) و بر خواند نوح پروردگارش را پس گفت اى پروردگار من بدرستى كه پسرم از كسان منست و بدرستى كه وعده تو حق است و تو حكم كنندهترين حكم كنندگانى (45)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مصباح زاده، عباس جلد : 1 صفحه : 226