نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مصباح زاده، عباس جلد : 1 صفحه : 249
13- سورة الرعد بنام خداوند بخشنده مهربان اين آيتهاى كتاب است و آنچه فرستاده شد بتو از پروردگارت حقست و ليكن اكثر مردمان نمىگروند (1) خدا است كه بر افراشت آسمانها را بىستون كه مىبينيد آنها را پس مستولى شد بر عرش و مسخر كرد آفتاب و ماه را هر يك ميروند تا مدتى نامبرده شده تدبير ميكند كار كاينات را بيان ميكند آيتها را باشد كه شما برسيدن جزاى پروردگارتان يقين كنيد (2) و او است كه بگسترد زمين را و گردانيد در آن كوهها و نهرها و از همه ثمرها گردانيد در آن دو صنف و دو تا ميپوشاند پرده از شب روز را بدرستى كه در آن هر آينه آيتهاست گروهى را كه فكر مىكنند (3) و در زمين حصههاست نزديك بهم و بوستانها از انگورها و زراعت و درختان خرماى چند از يك بن و اصل رسته و غير آن آب داده ميشود بيك آب و زيادتى ميدهيم برخى از آنها را بر برخى در ثمر بدرستى كه در آن هر آينه آيتهاست گروهى را كه دريابند بعقل (4) و اگر عجب ميدارى پس عجبست گفتارشان كه آيا چون باشيم خاك آيا بدرستى كه ما هر آينه در آفرينش تازهايم آنگروه آنانند كه كافر شدند بپروردگارشان و آنگروه باشد غلها در گردنشان و آنها اهل آتشند ايشان در آن جاودانيانند (5)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مصباح زاده، عباس جلد : 1 صفحه : 249