نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مصباح زاده، عباس جلد : 1 صفحه : 288
و باز نداشت ما را كه بفرستيم آيتها را مگر آنكه تكذيب كردند آنرا پيشينيان و داديم ثمود را ناقه بينا كننده پس ستم كردند بان و نمىفرستيم آيتها را مگر براى بيم دادن (59) و هنگامى كه گفتيم ترا بدرستى كه پروردگار تو احاطه كرده بمردمان و نگردانيديم آن خوابى را كه نموديم ترا مگر ابتلائى براى مردمان و آن درخت لعنت شده در قرآن و ميترسم پس نمىافزايدشان مگر زياده روى بزرگ (60) و چون گفتيم فرشتگانرا كه سجده كنيد آدم را پس سجده كردند جز ابليس كه گفت آيا سجده كنم كسى را كه آفريدى از گل (61) گفت خبر ده مرا اين كسى كه تفضيل دادى بر من هر آينه اگر باز پس دارى مرا تا روز قيامت هر آينه بنياد بر اندازم البته فرزندانش را مگر اندكى (62) گفت برو پس كسى كه پيرو شود ترا از ايشان پس بدرستى كه دوزخ جزاى شما است جزاى تمام (63) و لغزش ده كسى را كه توانى از ايشان باوازت و فرياد زن بر ايشان با سوارانت و پيادگانت و انباز شو با ايشان در مالها و اولاد و وعده ده ايشان را و وعده نمىدهد ايشان را شيطان مگر فريب (64) بدرستى كه بندگان من نيست ترا بر ايشان تسلطى و بس باشد پروردگارت وكيل (65) پروردگار شما كه ميراند براى شما كشتى را در دريا تا بجوئيد از فضلش بدرستى كه او باشد بشما مهربان (66)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مصباح زاده، عباس جلد : 1 صفحه : 288