نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مصباح زاده، عباس جلد : 1 صفحه : 291
مگر رحمتى از پروردگارت بدرستى كه فضل او باشد بر تو بزرگ (87) بگو هر آينه اگر جمع شوند آدميان و پريان بر آنكه بياورند مانند اين قرآن را نياورند مانندش را و اگر چه باشند بعضيشان مر بعضى را پشتيبان (88) و بتحقيق مكرر گردانيديم براى مردمان در اين قرآن از هر داستانى پس سر باز زدند اكثر مردمان مگر ناسپاسى را (89) و گفتند ايمان نمياريم ترا تا آنكه روان كنى براى ما از زمين چشمهاى (90) يا باشد ترا بوستانى از خرما بن و انگور پس روان سازى نهرها را در ميانش روان ساختنى (91) يا بيفكنى آسمانرا همچنانكه دعوى كردى بر ما پاره پاره يا بياورى خدا و فرشتگانرا كفيل يا شاهد (92) يا باشد ترا خانهاى از طلا يا بالا روى در آسمان و باور نداريم هرگز بالا رفتن ترا تا آنكه فرود آورى بر ما كتابى كه بخوانيمش بگو منزه است پروردگارم آيا هستم جز انسانى رسول (93) و منع نكرد مردمان را كه ايمان آرند چون آمد ايشان را هدايت مگر آنكه گفتند آيا بر انگيخت خدا انسانى را رسول (94) بگو اگر بودى در زمين ملائكه كه راه ميرفتند آرميدگان هر آينه فرو فرستاده بوديم بر ايشان از آسمان ملكى را رسول (95) بگو بس است خدا گواه ميان من و ميان شما بدرستى كه او باشد به بندگانش آگاه بينا (96)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مصباح زاده، عباس جلد : 1 صفحه : 291