نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مصباح زاده، عباس جلد : 1 صفحه : 297
و شكيبا گردان نفست را با آنانكه ميخوانند پروردگارشان را به بامداد و شبانگاه ميخواهند رضاى او را و نبايد در گذرد دو چشمت از ايشان ميخواهى آرايش زندگانى دنيا را و اطاعت مكن كسى را كه غافل كرديم دل او را از ياد خود و پيروى كرد آرزويش را و باشد كار او تباه (28) و بگو حق از پروردگار شما است پس هر كه خواهد پس بگرود و هر كه خواهد پس كافر شود بدرستى كه ما آماده كردهايم براى ستمكاران آتشى را كه احاطه كرده بانها سراپرده آن و اگر فريادرسى جويند فرياد رسيده شوند بآبى چون فلز گداخته كه بريان ميكند رويها را بد است آن آشاميدنى و بد است از جهت تكيه گاه (29) بدرستى كه آنان كه گرويدند و كردند كارهاى شايسته بدرستى كه ما ضايع نسازيم اجر كسى را كه خوب شد از حيث كردار (30) آنها مر ايشان را است بهشتهاى جاى اقامت دائمى ميرود از زير آنها نهرها و پيرايه كرده شوند در آنها از دستبندهايى از زر و ميپوشند جامههاى سبز از ديباى نازك و ديباى سطبر تكيه زنندگان در آنها بر تختها خوبست از ثواب و نيكو است تكيه گاه (31) و بزن براى ايشان مثلى را دو مرد كه گردانيديم براى يكى از ايشان دو باغ از انگورها و فرو گرفتيم آن دو را بدرخت خرما و قرار داديم ميان آن دو كشتزار (32) هر دو بستان آورند ثمر خود را و كم نكردند از آن چيزى را و روان كرديم ميان آن دو نهرى (33) و بود او را ثمرى پس گفت بصاحبش و او گفتگو مىكرد با او كه من بيشترم از تو در مال و افزونترم در نفرات و مدد (34)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مصباح زاده، عباس جلد : 1 صفحه : 297