نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مصباح زاده، عباس جلد : 1 صفحه : 300
و بتحقيق مكرر آورديم در اين قرآن براى مردمان از هر داستانى و باشد انسان بيشتر چيزى از راه جدل (54) و منع نكرد مردمان را كه بگروند وقتى كه آمد ايشان را هدايت و آمرزش خواهند از پروردگارشان مگر اينكه آيد ايشان را عادت پيشينيان يا آيد ايشان را عذاب روى بروى (55) و نمىفرستيم فرستادگان را مگر بشارت دهندگان و بيم كنندگان و مجادله ميكنند آنان كه كافر شدند بباطل تا زايل گردانند بان حق را و گرفتند آيتهاى مرا و آنچه را بيم كرده شدند باستهزاء (56) و كيست ستمكارتر از آنكه پند داده شد بآيتهاى پروردگارش پس رو گردانيد از آنها و فراموش كرد آنچه را پيش فرستاد دو دستش بدرستى كه ما گردانيديم بر دلهاشان پوششها مبادا كه بفهمند آنرا و در گوشهاى ايشان گرانى و اگر بخوانى ايشان را بسوى هدايت پس هدايت نمىيابند آنگاه هرگز (57) و پروردگار تست آمرزنده صاحب رحمت اگر مؤاخذه ميكرد ايشان را بانچه كسب كردند هر آينه تعجيل مينمود براى ايشان عذاب را بلكه ايشان را است وعده گاه كه نيابند از غير او پناهى (58) و اين قريهها هلاك كرديم ايشان را چون ستم كردند و گردانيديم براى هلاكشان وقت وعده (59) و هنگامى كه گفت موسى مر جوانش را كه پيوسته خواهم رفت تا برسم به محل جمع شدن دو دريا يا بروم روزگارى (60) پس چون رسيدند بمجمع ميانه آن دو فراموش كردند ماهيشان را پس گرفت راهش را در دريا نقبى (61)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مصباح زاده، عباس جلد : 1 صفحه : 300