نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مصباح زاده، عباس جلد : 1 صفحه : 303
بدرستى كه ما تمكن داديم او را در زمين و داديمش از هر چيزى سببى (84) پس از پى رفت سببى را (85) تا چون رسيد بجاى غروب كردن آفتاب يافت آنرا كه غروب ميكند در چشمه لاىدار و يافت نزد آن گروهى را گفتيم اى ذو القرنين يا عذاب ميكنى ايشان را و يا اينكه ميگيرى در ايشان نيكوئى را (86) گفت اما آنكه ظلم كرد پس زود باشد كه عذاب كنيم او را سپس برگردانيده شود بسوى پروردگارش پس عذابش كند عذابى سخت (87) و اما آنكه ايمان آورد و كرد كار خوب پس او راست پاداش نيكى و بزودى خواهيم گفت او را از فرمان خود آسانى (88) پس از پى رفت سببى را (89) تا چون رسيد بجاى طلوع آفتاب يافت آنرا كه بر ميايد بر گروهى كه نگردانيديم براى ايشان از پيش آنها پوششى (90) همچنين و بتحقيق احاطه داشتيم بانچه بود نزد او از راه آگاهى (91) پس از پى رفت سببى را (92) تا چون رسيد ميانه دو سد يافت از پيش آن دو تا گروهى را نزديك نبودند كه بفهمند سخنى را (93) گفتند اى ذو القرنين بدرستى كه يأجوج و مأجوج فساد كنندگانند در زمين پس آيا بگردانيم براى تو خرجى بر آنكه بسازى ميانه ما و ميانه ايشان سدى (94) گفت آنچه تمكن داده مرا در آن پروردگار من بهتر است پس مدد كنيد مرا بتوان خود كه بسازم ميانه شما و ميانه ايشان سدى (95) بياريد نزد من پارچههاى آهن تا وقتى كه برابر شود ميانه آن دو كوه گفت بدميد تا وقتى كه گردانيد آنرا آتش گفت بياريد نزد من تا بريزم بر آن مس گداخته (96) پس نتوانستند كه بالا روند آنرا و نتوانستند مر او را سوراخ كردن (97)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مصباح زاده، عباس جلد : 1 صفحه : 303