نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مصباح زاده، عباس جلد : 1 صفحه : 365
و نفرستاديم ترا مگر مژده دهنده و بيم كننده (56) بگو نمىخواهم از شما بر آن هيچ مزدى مگر آنكه خواست كه فرا گيرد بسوى پروردگارش راهى (57) و توكل كن بر خدا زنده كه نمىميرد و تسبيح گوى بحمدش و بس باشد او بگناهان بندگانش آگاه (58) آنكه آفريد آسمانها و زمين را و آنچه ميان آن دو است در شش روز پس مستولى شد بر عرش خداوند بخشنده پس بپرس از آن آگاهى را (59) و چون گفته شد ايشان را كه سجده كنيد خداى بخشنده را گويند و چيست رحمن آيا سجده كنيم آنچه را كه ميفرمائى ما را و افزودشان نفرت (60) افزون آمد آنكه گردانيد در آسمان برجها و گردانيد در آن چراغى و ماهى نور دهنده (61) و اوست كه گردانيد شب و روز را از پى هم آينده براى آن كه خواست پند گيرد و يا خواست شكرگزارى را (62) و بندگان خداى بخشنده آنانند كه ميروند بر زمين آرام و چون خطاب كند ايشان را نادانان گويند سلامى (63) و آنان كه شب بروز ميارند براى پروردگارشان سجده كنان و بپا ايستادگان (64) و آنان كه ميگويند پروردگارا بگردان از ما عذاب دوزخ را بدرستى كه عذاب آن باشد زيانبار (65) بدرستى كه آن بد است از حيث قرارگاه و مقام (66) و آنان كه چون انفاق كنند اسراف ننمايند و تنگ نگيرند و باشد ميان آن اعتدالى (67)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مصباح زاده، عباس جلد : 1 صفحه : 365