نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مصباح زاده، عباس جلد : 1 صفحه : 392
و بحقيقت پيوند داديم براى ايشان گفتار را باشد كه ايشان پند گيرند (51) آنان كه داديمشان كتاب پيش از آن ايشان بان ايمان آورند (52) و چون خوانده شود بر ايشان گويند گرويديم بان بدرستى كه آن حقست از پروردگارمان بدرستى كه ما بوديم پيش از آن منقادان (53) آن گروه داده شوند مزدشان را دو مرتبه بسبب آنچه صبر كردند و دفع مىكنند بخوبى بدى را و از آنچه روزيشان كردهايم انفاق مىكنند (54) و چون شنوند لغو را روى گردانند از آن و گويند ما راست كردار ما و شما راست كردار خودتان سلام بر شما نمىجوئيم (نخواهيم ما) نادانان را (55) بدرستى كه تو هدايت نمىكنى آنرا كه دوست دارى و ليكن خدا هدايت ميكند آنرا كه خواهد و او داناتر است براه يافتگان (56) و گفتند اگر پيروى كنيم هدايت را با تو ربوده ميشويم از سرزمين خودمان آيا جاى نداديم ايشان را حرمى با امن كه برده ميشود بسوى آن ثمرهاى همه چيز بهر روزى از نزد ما و ليكن اكثرشان نمىدانند (57) و بسا هلاك گردانيديم از قريهها كه بكفران گرائيد معيشت آنها پس اينست مسكنهاشان كه مسكون نشد از بعد ايشان مگر اندكى و هستيم ما وارثان (58) و نباشد پروردگارت كه هلاك كند قريهها را تا آنكه بر انگيزد در مركز آنها رسولى كه بخواند بر ايشان آيتهاى ما را و نيستيم هلاك كننده قريهها مگر كه اهل آنها باشند ظالمان (59)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مصباح زاده، عباس جلد : 1 صفحه : 392