نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مصباح زاده، عباس جلد : 1 صفحه : 405
وعده خدا خلاف نمىكند خدا وعده اش را و ليكن بيشتر مردم نميدانند (6) مىدانند ظاهرى را از زندگانى دنيا و ايشان از آخرت خود غافلانند (7) آيا فكر نمىكنند در خودشان كه نيافريده خدا آسمانها و زمين را و آنچه را كه ميان آن دو است مگر بحق و مدتى نامبرده شده و بدرستى كه بسيارى از مردم بملاقات پروردگارشان هر آينه كافرند (8) آيا نمىگردند در زمين تا بنگرند كه چگونه بود انجام كار آنان كه بودند پيش از ايشان بودند سختتر از ايشان در توانائى و بشكافتند زمين را و آبادش كردند بيشتر از آنچه اينان آباد كردند آنرا و آمد ايشان را رسولانشان بمعجزات پس نبود خدا كه ستم كند ايشان را بلكه بودند بخودشان ستم ميكردند (9) سپس باشد عاقبت آنانكه انجام دادند كارهاى بد را بدى چون كه تكذيب كردند آيتهاى خدا را و بودند بانها استهزاء كننده (10) خداوند پديد آورد خلق را سپس باز ميگرداند او را سپس بسوى او بر ميگرديد (11) و روزى كه بر پا شود قيامت نوميد شوند گناهكاران (12) و نباشد ايشان را از شريكانشان شفيعان و باشند بشريكانشان انكار ورزندگان (13) و روزى كه بر پا شود قيامت در چنين روزى از هم جدا شوند (14) پس اما آنان كه گرويدند و كردند كارهاى شايسته پس ايشان در بستانى مسرور مىشوند (15)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مصباح زاده، عباس جلد : 1 صفحه : 405