نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مصباح زاده، عباس جلد : 1 صفحه : 416
و اگر به بينى آنگاه كه گناهكاران بزير افكنند سرهاشان را نزد پروردگارشان پروردگارا ديديم و شنيديم پس برگردان ما را تا كنيم كار شايسته بدرستى كه ما يقين كنندگانيم (12) و اگر ميخواستيم هر آينه داده بوديم هر نفسى را هدايتش و ليكن ثابت شد اين سخن از من كه هر آينه پر سازم البته دوزخ را از جنيان و مردمان همه (13) پس بچشيد بسبب آنكه فراموش كرديد ملاقات امروزتان را بدرستى كه ما نيز فراموشتان كرديم و بچشيد عذاب دائمى را بسبب آنچه بوديد كه مىكرديد (14) جز اين نيست كه ايمان مياورد بآيتهاى ما آنان كه چون پند داده شوند بانها بروى درافتند سجده كنان و تسبيح كنند بحمد پروردگارشان و ايشان سركشى نكنند (15) برخيزد پهلوهاشان از خوابگاهها ميخوانند پروردگارشان را از راه بيم و اميد و از آنچه روزى داديمشان انفاق ميكنند (16) پس نميداند نفسى آنچه پنهان كرده شده بر ايشان از آسايش چشمها و روشنى به پاداش آنچه بودند مىكردند (17) آيا پس آنكه باشد مؤمن چون كسيست كه باشد فاسق يكسان نيستند (18) اما آنان كه گرويدند و كردند كارهاى شايسته پس ايشان راست بهشتهاى جاى اقامت ما حضرى بانچه بودند كه ميكردند (19) و اما آنانكه فسق كردند پس جايگاه ايشان آتش است هر گاه خواهند كه بيرون آيند از آن برگردانده شوند بان و گفته شود ايشان را كه بچشيد عذاب آتشى را كه بوديد آنرا تكذيب ميكرديد (20)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مصباح زاده، عباس جلد : 1 صفحه : 416