نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مصباح زاده، عباس جلد : 1 صفحه : 457
و گويند چرا ما نمىبينيم مردانى را كه بوديم مىشمرديمشان از اشرار (62) آيا گرفتيمشان باستهزاء يا گرديد از ايشان ديدهها (63) بدرستى كه آن هر آينه حقست يعنى منازعه از اهل آتش (64) بگو جز اين نيست كه من بيم دهندهام و نيست هيچ معبودى جز خداى يكتاى قهار (65) پروردگار آسمانها و زمين و آنچه ميان آنها است كه غالب و آمرزنده است (66) بگو آن خبريست بزرگ (67) كه شما از آن رو گردانيد (68) نبود مرا هيچ علمى به گروه عالم بالا آنگاه كه گفتگو كنند (69) وحى نمىشود بمن مگر اينكه منم بيم كننده آشكار (70) چون گفت پروردگارت فرشتگانرا بدرستى كه من مىآفرينم انسانى را از گل (71) پس چون تمام كردمش و دميدم در او از روحم پس باشيد او را سجده كنندگان (72) پس سجده كردند فرشتگان همه ايشان جملگى (73) مگر ابليس كه سركشى نمود و بود از كافران (74) گفت اى ابليس چه باز داشت ترا از آنكه سجده كنى آنرا كه آفريدم بدست قدرتم آيا بزرگى فروختى يا بودى از بلند مرتبگان (75) گفت من بهتر از آنم آفريدى مرا از آتش و آفريدى او را از گل (76) گفت پس بيرون رو از آن بدرستى كه تو رانده شده (77) و بدرستى كه بر تو باد لعنت من تا روز جزا (78) گفت پروردگارا پس مهلت ده مرا تا روزى كه برانگيخته شوند (79) گفت پس بدرستى كه تو از مهلت داده شدگانى (80) تا روز آن وقت معين (81) گفت پس بعزتت سوگند هر آينه گمراه كنم ايشان را همگى (82) مگر بندگانت كه از ايشان كه خالصانند (83)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مصباح زاده، عباس جلد : 1 صفحه : 457