89- سورة الفجر بنام خداوند بخشنده مهربان قسم به صبح (1) و شبهاى ده گانه (2) و جفت و طاق (3) و شب چون در گذرد (4) آيا در اين سوگنديست براى صاحب خرد (5) آيا نديدى كه چگونه كرد پروردگارت بعاد (6) ارم صاحب بناهاى رفيع (7) كه آفريده نشده مانند آن در بلاد (8) و قوم ثمود آنان كه ميبريدند سنگ را در وادى (9) و فرعون صاحب ميخها (10) آنانكه طغيان كردند در شهرها (11) پس بسيار كردند در آنها تباهى (12) پس ريخت بر ايشان پروردگارت تازيانه عذاب (13) بدرستى كه پروردگار تو هر آينه در گذرگاه است (14) پس اما انسان چون آزمايدش پروردگارش پس گرامى داردش و نعمتش دهد پس گويد پروردگارم گراميم داشته (15) و اما چون آزمايد او را و تنگ گيرد بر او روزيش را پس گويد پروردگارم خوارم گردانيده مرا (16) نه چنين است بلكه گرامى نميداريد يتيم را (17) و تحريص نمى كنيد بر طعام دادن بيچاره (18) و مىخوريد ميراث را خوردن همه در هم (19) و دوست ميداريد مال را دوستى بسيار (20) نه چنين است چون كوفته شود زمين كوفتنى بعد از كوفتن (21) و آيد حكم پروردگار تو و فرشته صف بعد از صف (22) و آورده شود آنروز دوزخ و در چنين روز پند گيرد انسان و كجا سود دهد او را پند گرفتن (23)