و نگوئيد بدانان كه كشته شدند در راه خدا مردگان بلكه زندگانند و ليكن درنمىيابيد (154) و هرآينه بيازمائيم شما را به چيزى از ترس و گرسنگى و كاهشى از مالها و جانها و ميوهها و مژده ده به صبركنندگان (155) آنان كه هر گاه پيشامدى بديشان رسد گويند ما از خدائيم و مائيم بسوى او بازگردندگان (156) آنانند كه بر ايشان است درودهايى از پروردگارشان و رحمتى و آنانند هدايتشدگان (157) همانا صفا و مروه از شعارها (پرستشگاهها) ى خدا است پس كسى كه حجّ بيت كند يا عمره به جا آورد نيست بر او باكى كه طواف كند بر آنها و كسى كه خواستار نكويى شود همانا خداست سپاسگزار دانا (158) همانا آنان كه كتمان مىكنند آنچه را فرستاديم از نشانيها و راهنمايى پس از آنكه بيانش كرديم براى مردم در كتاب آنان را لعن كند خدا و لعن كنند لعنكنندگان (159) مگر آنان كه بازگشتند و درستى كردند و بيان كردند كه بر ايشان بازگشت كنم و منم بازگشتكننده مهربان (160) همانا آنان كه كفر ورزيدند و مُردند حالى كه كافرند بر ايشان است لعنت خدا و فرشتگان و مردم همگى (161) جاودانان در آن نه كاسته شود از ايشان عذاب و نه مهلت داده شوند (162) و خداى شما خداوند يكتا است نيست خدايى جز او بخشنده مهربان (163)