نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : معزى، محمدكاظم جلد : 1 صفحه : 280
روزى كه آيد هر كس بستيزد از جانب خويشتن و داده شود به هر كه آنچه كرده است و ستم نشوند (111) و برزده است خدا مثَلى شهرى كه بود آسوده و آرام مىآمدش روزيش فراوان از هر سوى پس كفر ورزيد به نعمتهاى خدا پس چشانيدش خداوند جامه گرسنگى و ترس را بدانچه بودند مىكردند (112) و هر آينه بيامدشان پيمبرى از ايشان پس تكذيبش كردند پس گرفت ايشان را عذاب حالى كه بودند ستمگران (113) پس بخوريد از آنچه روزى داد شما را خدا حلال پاكيزه و سپاس گزاريد نعمت خدا را اگر هستيد وى را پرستندگان (114) جز اين نيست كه حرام كرد بر شما مردار و خون و گوشت خوك و آنچه را نام جز خدا به آن برده شود پس آنكه ناچار گردد نه ستمگر و نه تجاوزكننده همانا خدا است آمرزنده مهربان (115) و نگوئيد بدانچه مىستايد زبانهاى شما به دروغ اين است حلال و اين است حرام تا ببنديد بر خدا دروغ را همانا آنان كه بندند بر خدا دروغ را رستگار نشوند (116) كاميابى است اندك و ايشان را است عذابى دردناك (117) و بر آنان كه جهود شدند حرام كرديم آنچه را فروخوانديم بر تو از پيش و ستم نكرديم بر ايشان ليكن بودند خويش را ستم مىكردند (118)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : معزى، محمدكاظم جلد : 1 صفحه : 280