نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : معزى، محمدكاظم جلد : 1 صفحه : 288
و بازنداشت ما را از آنكه فرستيم آيتها را جز آنكه تكذيب كردند بدانها پيشينيان و داديم به ثمود اشتر را بينا پس ستم كردند بدان و نمىفرستيم آيتها را جز ترساندن را (59) و هنگامى كه گفتيم تو را كه پروردگار تو فراگرفته است بر مردم و نگردانيديم خوابى را كه نموديمت جز آزمايشى براى مردم و آن درخت لعنت شده را در قرآن و مىترسانيمشان پس نيفزايدشان مگر سركشى بزرگ (60) و هنگامى كه گفتيم به فرشتگان سجده كنيد براى آدم پس سجده كردند جز ابليس گفت آيا سجده كنم براى آنكه آفريدى گِل (61) گفت آيا ديده باشى اين را كه تو بر من برترى دادى اگر مرا بگذارى تا روز قيامت هر آينه مهار كنم (يا براندازم) فرزندان او را مگر كمى را (62) گفت برو كه هر كه پيرويت كند از ايشان همانا دوزخ است پاداش شما پاداشى تمام داده (63) و بلغزان هر كه را توانستى از ايشان به آواز خود و تاخت آور بر ايشان با سواره و پياده خويش و شركت كن با ايشان در مالها و فرزندان و وعده بده ايشان را و وعده نمىدهد ايشان را شيطان مگر فريب (64) همانا بندگان من نيستت بر ايشان فرمانروائيى و بس است پروردگار تو كارگزارى (65) پروردگار تو است آنكه مىراند براى شما كشتى را در دريا تا بجوئيد از فضلش همانا او است به شما مهربان (66)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : معزى، محمدكاظم جلد : 1 صفحه : 288